Znajdź to co chcesz. Premium, Prestiż,Luksus 

Blazary to: Najszybsze, największe i najaśniejsze obiekty we wszechświecie

Blazar to galaktyka z supermasywnymi czarnymi dziurami, leży w naszym interesie. Emituje silny brak równowagi elektronicznej - w promieniowaniu radiowym, podczerwonym, ultrafioletowym, rentgenowskim i gamma.

Pan Bésugauf najwyższe energie pozwoliły H.E.S.S. będzie najlepszym kandydatem do Czarnego Nieba pana de Namibia. Obserwatorium. (System stereoskopowy o wysokiej energii).

Astrofizyka wysokoenergetyczna praw pozagalaktycznych, takich jak blazary, jest prowadzona przez dr. Alicja Wierzcholska z Instytutu Fizyki Jądrowej. Henryka Niewodniczańskiego PAN w Krakowie. Badacz jest laureatem Dyrektora ds. Badań Wstępnych Fundacji Nauki Polskiej.

Pasy relatywistycznej plazmy (dżetów) wyłaniają się z blazarów i umierają w szabat. To jest powód, dla którego cząstki i dżety są poruszane, że właściwe procesy względności blazarów. Które w różnych darmowych kontraktach, w których judoch płynie promienistym strumieniem, nie stają się okresowe. Muzeum Sztuki Wisconsin.

Kategoria blazarów obejmuje obiekty BL Lac i ostro zmienne kwazary (OVV). Popularna teoria głosi, że obiekty BL Lac to galaktyki radiowe o małej mocy, podczas gdy kwazary OVV są z natury hałaśliwymi kwazarami radiowymi. Nazwa „Blazar” została wymyślona w 1978 roku przez astronoma Edwarda Spiegela, aby opisać połączenie tych dwóch klas.

Większość blazarów wydaje się zwarta i spiczasta na zdjęciach w świetle widzialnym, ale obrazy o wysokiej rozdzielczości pokazują, że znajdują się one w centrum galaktyk eliptycznych. [2]

Blazary to ważne tematy badawcze w astronomii i astrofizyce wysokich energii.

Badania Blazara dotyczą właściwości dysków i dżetów akrecyjnych, centralnych supermasywnych czarnych dziur i otaczających galaktyk, a także emisji wysokoenergetycznych fotonów, promieni kosmicznych i neutrin.

Obserwowana emisja blazara jest znacznie wzmocniona przez relatywistyczne efekty w dżecie, proces znany jako relatywistyczny dżet. Prędkość masowa plazmy tworzącej wiązkę może mieścić się w zakresie od 95 do 99% prędkości światła, chociaż poszczególne cząstki poruszają się z większą prędkością w różnych kierunkach.

Zależność między jasnością emitowaną w pozostałej części wiązki a jasnością obserwowaną z ziemi zależy od właściwości wiązki. Obejmuje to, czy jasność pochodzi z przodu uderzenia, czy z serii jaśniejszych punktów w wiązce, a także szczegóły dotyczące pól magnetycznych w przepływie i ich interakcji z poruszającymi się cząstkami.

Na filmie możemy zobaczyć jak wyglądają Blazary: